Οι σχέσεις μας μας αφορούν!

Ομάδες ανάγνωσης Β΄ Γυμνασίου

Οι συγγραφείς στέκονται αντίκρυ. Αμίλητοι. Άλλοτε πάλι συνομιλούν, δίνουν τα χέρια, συγκινούνται, αγκαλιάζονται. Κάποτε μάλιστα στροβιλίζονται μαζί χορεύοντας, άλλοτε, καταπίνοντας την άβυσσο. Συχνά, κοιτάζονται συνωμοτικά?

Και οι μαθητές επίσης. Αντιπαρατίθενται. Έρχονται σε κόντρα. Κακιώνουν με τους συμμαθητές τους. Καβγαδίζουν. Ανταγωνίζονται. Και πάλι φιλιώνουν και γελάνε και παίζουν μαζί και χαίρονται να συνεργάζονται.

Και με τους καθηγητές τους; Το ίδιο. Αντιδρούν, κρατούν απόσταση, απομακρύνονται. Πλησιάζουν, συνεργάζονται, χτίζουν μαζί. Οραματίζονται το αύριο, καλύτερο απ? το σήμερα.

Και με τους γονείς και τα αδέρφια τους, και τους φίλους τους και τους συναθλητές τους? και? και?

Χτίζουμε σχέσεις. Πόσο ουσιαστικές σχέσεις χτίζουμε; Και κατά πόσο μας προβληματίζει αυτό; Ποια βαρύτητα του δίνουμε; Πόσο πράγματι οι σχέσεις μας μας χαροποιούν; Πόσο παλεύουμε για αυτές;

Οι συγγραφείς θα έρθουν αρωγοί στα ερωτήματά μας να δώσουν κάποιες απαντήσεις. Τις δικές τους απαντήσεις. Όχι μία. Πολλές. Και διαφορετικές.

Ωραία, λοιπόν! Ας ακούσουμε τι έχουν να μας πουν.

Γιατί οι σχέσεις μας μας αφορούν!

Μαθητές και μαθήτριες από το Β1 και Β2 τμήμα, το σχολικό έτος 2014-15, επέλεξαν οι ίδιοι το βιβλίο που τους άρεσε να διαβάσουν και μοιράστηκαν με τους υπόλοιπους συμμαθητές τους αποσπάσματα από αυτό το βιβλίο. Το κουβάρι των ανθρωπίνων σχέσεων ξεδιπλώθηκε μπροστά μας, μαζί με τις συνθήκες που τις παρήγαγαν και το πλαίσιο εντός του οποίου αναπτύχθηκαν. Και οι μαθητές αποκρυστάλλωσαν αυτό που ίσως ήδη γνώριζαν. Και έμαθαν και άλλα, καινούργια, που θα τους πάνε παρακάτω?

Ο λόγος στον μικρό πρίγκιπα και τους μεγάλους, στην Αστραδενή και το νησί της, στις Ε.Π. συμμαθήτριες, στα μικρά ψέματα των Γυμνασίων, στους λαούς που μιλάνε, στους έγκλειστους ανήλικους στις φυλακές, στους ερωτευμένους, στα αστέρια και τα βάθη της γης, στους φίλους μας τ? αγάλματα, στους πατριώτες διαδηλωτές, στην αγάπη που γεννιέται σε ανάκτορα και νοσοκομεία, στους τσιμεντένιους λαβύρινθους, σε Ρωμαίους, Ιουλιέτες και Ύψη που Ανεμοδέρνονται, και σε όλα όσα ξεχάσαμε, κι ωστόσο κυριαρχούν στον κόσμο?

            Βίκυ Μπόμπολα, Φιλόλογος